Młodsza i zdecydowanie mniejsza. Jej powierzchnia to zaledwie 668 km², a najważniejsze atrakcje zwiedzić można w 2 – 3 dni. Wyspa przede wszystkim słynie z kameralnych, malowniczych, osłoniętych klifami plaż. Większe miasta, oprócz centrum, to głównie małe, ciasne uliczki. W architekturze odnaleźć można wpływy starożytnych kultur: rzymskiej, bizantyjskiej, arabskiej, ale też brytyjskiej czy francuskiej (XVIII w.). Minorka nie jest odwiedzana tak często jak pozostałe wyspy Balearów (Majorka czy Ibiza). Dzięki temu łatwo odnaleźć na niej ciszę i spokój, miejsca do których turystyka jeszcze nie dotarła. Zdecydowanie jest to miejsce na wakacje dla osób starszych, rodzin z dziećmi, lub kogoś kto chce odpocząć, odetchnąć, oderwać się od zgiełku i tłumów…
Mimo że mój pobyt na wyspie był znacznie krótszy niż podejrzewałam, zdążyłam zwiedzić wszystko to, co zaplanowałam jeszcze przed wyjazdem.
Mieszkałam dosłownie kilka kilometrów od dawnej stolicy Minorki- Ciutadeli ( ew. Ciudadeli), która leży na zachodnim wybrzeżu wyspy. Do głównych atrakcji należy tutaj gotycka katedra z XIII w., port rybacki, ulica J.M. Quadrado – główny trakt starego miasta, oraz romantyczne, ciasne uliczki odchodzące od dość głośnego i turystycznego centrum.
Na wschodnim wybrzeżu, godzinę drogi od Ciutaedli, leży Mahon (Ew. Mao)- dzisiejsza stolica wyspy. Spacer po centrum tego miasta koniecznie objąć musi największy naturalny port na Morzu Śródziemnym, jak i plac Placa de s’ Esplanada, gdzie postawiony jest pomnik poświęcony wojnie domowej w Hiszpanii. Dla mnie ważniejszy jest jednak fakt, że to właśnie z Mahonu pochodzi… majonez! Legend na ten temat jest pełno, co jednak wiem na pewno- zawdzięczam ten sos Francuzom 🙂
Głównym punktem na mojej liście „Must see in Menorca” była restauracja i dyskoteka usytuowana w jaskini (klifie)- Cova d’en Xoroi w Cala en Porter. Wejście jest niestety płatne- w ciągu dnia jest to 8,50 euro (w cenie biletu jest jeden napój), jeżeli chcemy zobaczyć w tym miejscu zachód słońca zapłacimy 12,50, a wejście na dyskotekę to koszt 25 euro… Drogo? W ciągu dnia miejsce zrobiło na mnie tak wielkie wrażenie, że gdybym tylko mieszkała bliżej to na pewno poszłabym na imprezę w tak magicznym miejscu… 🙂
Kolejnym miejscem na krótki spacer jest małe miasteczko rybackie z XX wieku- Binibeca, zaprojektowane przez katalońskiego architekta. Białe, przytulone do siebie domy miały zdominować architekturę całej wyspy. Plan jednak nie został zrealizowany i takie widoki na Minorce podziwiać można tylko tutaj…
Ostatnim punktem podróży po wyspie jest szczyt El Toro (358 m.n.p.m.). Widok z góry jest naprawdę piękny- przy dobrej pogodzie zobaczyć można panoramę dosłownie całej wyspy. Na szczycie znajduje się również pomnik Chrystusa – takie trochę małe Rio… 😛
Na zakończenie dnia polecam tradycyjną hiszpańską Pomadę, czyli gin z lemoniadą.
travelloveblog 